Pasek zakładek

piątek, 18 maja 2018

Jezioro Buszno

Źródło: Między Wartą a Pliszką, czyli wędkowanie na wodach powiatu sulęcińskiego (W. Zieleniewski, 2006)

"Jezioro Buszno, zwane niegdyś Bechno Duże, to „większy brat” uprzednio opisanego j. Buszenko. Pod wieloma względami jest do niego bardzo podobne, dzieli je bowiem przesmyk o szerokości zaledwie 250 m, jednak ma wyraźnie większą powierzchnię i głębokość. To w ogóle najgłębsze jezioro powiatu sulęcińskiego i jedno z najczystszych. Dwa równe głęboczki 36,0 m znajdują się blisko siebie w centralnej części zbiornika. Nic dziwnego, że przy przejrzystości jego wód sięgającej ok. 5 – 6 m akwen często odwiedzają płetwonurkowie. Ono również wchodzi w skład Łagowskiego Parku Krajobrazowego i znajduje się w obrębie Poligonu Wędrzyn, tuż przy jego wschodniej granicy. Otaczające je wzgórza morenowe są równie piękne i porośnięte bukowymi lasami, jak w przypadku j. Buszenko. Około 2 km na południowy wschód leży najwyższe wzniesienie woj. lubuskiego – Góra Bukowiec (227 m.n.p.m.). Do północno – wschodniego brzegu akwenu przylega droga powiatowa Trzemeszno Lubuskie - Wielowieś. Tutaj też w sezonie urlopowym funkcjonuje kąpielisko i można bez obaw rozpalić ogień. Wokół jeziora wiją się leśne drogi, którymi samochodem poruszać się nam jednak nie wolno (patrz tutaj), więc dalej pieszo lub rowerem dotrzemy nad południowe, a następnie na zachodnie brzegi jeziora.

blog wędkarski - lubuskie-lowiska.blogspot.com

Jeziorna jest jedynym dopływem i odpływem akwenu, wpływa w jego środkowo – zachodniej części z j. Buszenko szerokim, ale zarośniętym kanałem o długości 0,5 km. W związku z tym, że w ostatnich latach niesie on mało wody, a istnieje stały, wyraźny odpływ jezioro zasilają wody podziemne rynny łagowskiej. Wypływ Jeziornej znajduje się w części północno – wschodniej akwenu, tu przerzucono nad nim niewielką kładkę. Dno j. Buszno budują utwory piaszczyste, natrafimy także na podwodne skupiska kamieni. Z uwagi na stromizny dna, podobnie jak w przypadku poprzednika zespoły roślin zanurzonych rosną zazwyczaj w formie wąskiej strefy. Głębiej schodzi mech zdrojek oraz glony wyższe – ramienice – świadectwo świetnej jakości wód zbiornika. Brzegi otacza z reguły wąski wianuszek oczeretów zdominowany przez trzcinę pospolitą, z niewielkim udziałem jeżogłówki i pałki, rozszerzający się nieco w płytszej, wschodniej zatoce - tzw. „Ruskiej Plaży” oraz w okolicach wpływu. Okolice kąpieliska są zupełnie pozbawione oczeretów.

W odległości 1,5 km na północ od jeziora znajduje się „Wołkodar” – poradziecka, zaszyta w lesie, baza ruchomych wyrzutni pocisków rakietowych. Od niedawna wejście do jej głównej budowli jest zasypane.

Jezioro Buszno słynie przede wszystkim z ogromnych, dochodzących do 2 kg okoni. Te największe będzie jednak nam dość trudno złowić, gdyż na jeziorach poligonowych obowiązuje zakaz wędkowania ze środków pływających oraz inne, ważne obostrzenia (patrz tutaj). Do dużych rozmiarów dorasta tutaj także leszcz, płoć, szczupak, wzdręga, lin, znacznie liczniejszy, niż w j. Buszenko jest węgorz, a ryby mają wyborny smak. J. Buszno to klasyczny przykład jeziora sielawowego. W latach 60-tych ubiegłego wieku, kiedy na jeziorach poligonowych prowadzono jeszcze gospodarkę rybacką, osiągano czasem rekordową wydajność sielawy sięgającą aż 40 kg/ha, a jej największe osobniki miały wagę 0,6 – 0,7 kg."

Źródło: Między Wartą a Pliszką, czyli wędkowanie na wodach powiatu sulęcińskiego
             (W. Zieleniewski, 2006)



Pozostałe jeziora poligonowe:

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz