W najbliższych kilku postach przedstawię kilka jezior położonych w obrębie poligony Wędrzyn (tzw. jeziora poligonowe). Jeziora nie należą do PZW, a żeby tam wędkować konieczne jest uzyskanie pozwolenia, które możemy nabyć w Komendzie Poligonu w Wędrzynie (więcej informacji w kolejnym poście). Na pewno w najbliższym czasie nie będę wędkował na tych jeziorach (ewentualnie przejazdem porobię trochę zdjęć znad jezior), a że znalazłem sporo ciekawych informacji postanowiłem się z Wami nimi podzielić. Opisy jezior pochodzą z przewodnika wędkarskiego "Między Wartą a Pliszką, czyli wędkowanie na wodach powiatu Sulęcińskiego". Zachęcam do komentowania ;)
"Jezioro Ostrowicko to trzeci pod względem powierzchni po Malczu Północnym i Busznie zbiornik z grupy jezior poligonowych. Leży ono w północno- zachodniej części polodowcowej rynny jezior Malcz – Ostrowicko. Akwen posiada bardzo nieregularny kształt przypominający owal z trzema większymi zatokami. W części południowo – zachodniej głównego basenu rozsiadła się pokaźna wyspa, porośnięta ładnym lasem mieszanym. Od niej wzięła się potoczna, wędkarska nazwa jeziora - „Wyspa”.
Wody jeziora Ostrowicko, podobnie jak pozostałych zbiorników poligonowych cechuje duża czystość. Dno akwenu jest piaszczyste, w wąskiej zatoce północno – wschodniej i w części południowej odłożyły się istotniejsze partie osadów mulistych, w tym gytii. Zbiornik otoczony jest ze wszystkich stron urzekającymi morenowymi wzgórzami pociętymi małymi jarami. Porasta je sosnowy las z jagodowym podszytem i kolumnami pięknych jałowców. Bezpośrednio do brzegów przylega pas drzew liściastych składający się głównie z olchy, brzozy i jarzębiny.
Jezioro Ostrowicko nie ma żadnych dopływów, ani odpływów. Rzuca się w oczy obniżony poziom lustra wody, w porównaniu do stanów normalnych brakuje tu ok. 0,5 m słupa wody. Szczególnie widoczne jest to w zatoce północno – zachodniej, gdzie woda oddaliła się od brzegu miejscami o 15 – 20 m odsłaniając znaczne partie litoralu.
Dno zbiornika jest nierówne i urozmaicone. W pobliżu jego wyspy, na jednym z wypłyceń znajduje się śródjeziorny pomost, zaś „dzikie” kąpielisko usytuowane jest w środkowej części wschodniego brzegu. Duże fragmenty dna, w tym cała północno – wschodnia, płytka zatoka, są porośnięte głównie przez wyłócznika kłosowego, głębiej schodzi kilka gatunków ramienic.
Trzon wędkarskiego rybostanu j. Ostrowicko, podobnie jak większości znaczniejszych akwenów poligonu, tworzy następujący „kwartet”: dorodny leszcz, płoć, okoń, szczupak, a dodatkami są głównie lin i wzdręga. W zbiorniku tym napotkamy także karpia z samodzielnych wędkarskich zarybień. Ponadto jezioro Ostrowicko jest obecnie chyba jedynym ze zbiorników poligonowych, w którym występuje amur biały. Trafił on tutaj, podobnie, jak karp, w wyniku prowadzonych na własną rękę zarybień w złudnej nadziei, że będzie stanowił skuteczny oręż w walce z bujną roślinnością podwodną. Całe szczęście, że jest go tutaj niewiele, w przeciwnym razie mógłby zamienić to piękne jezioro w cuchnące, bajoro o zielonej wodzie.
Do jeziora Ostrowicko formalnie nie można dojechać samochodem. Należy pozostawić go przy północnych brzegach pobliskiego Jeziora Pierwszego (Recze, Rakowego, Turskiego), do którego dotrzemy ze wsi Tursk kierując się w jej środkowej części na wschód i jadąc początkowo brukowaną drogą przez pola, a następnie gruntową przez las.
W bezpośrednim sąsiedztwie opisywanego akwenu znajdują się jeszcze cztery mniejsze, piękne i czyste jeziora – od północnego wschodu wspomniane już J. Pierwsze (19,3 ha) i j. Sandacznik ( 13,6 ha), zaś od południowego wschodu J. Długie (Wąskie, Szumite – 7,2 ha) oraz małe jezioro bez nazwy (2,9 ha)."
Źródło: Między Wartą a Pliszką, czyli wędkowanie na wodach powiatu sulęcińskiego
(W. Zieleniewski, 2006)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz