Kolejne z jezior położonych na terenie Poligony Węgrzyn (zasady wędkowania na terenie poligonu: patrz tutaj). Opisy jezior z przewodnika Między Wartą a Pliszką naprawdę dobrze się czyta i zawierają mnóstwo przydatnych informacji, więc zachęcam do lektury. W najbliższym czasie na moim blogu wędkarskim pojawi się jeszcze kilka opisów jezior z grupy poligonowych.
"O powstaniu jeziora w największym stopniu zadecydowała działalność erozyjna wód roztopowych lodowca, o czym świadczy kręty, wydłużony kształt jego misy jeziornej. Niecka akwenu jest bardzo urozmaicona, ma liczne zatoczki, półwyspy i składa się z trzech części. Basen północny i południowy są wyraźnie mniejsze od plosa centralnego. Oddzielają je od niego przesmyki o szerokości odpowiednio 100 i 40 m. Do części północnej uchodzi zarośnięty i zabagniony jedyny dopływ akwenu - odpływ z j. Malcz Duży. Ploso środkowe jest najbardziej rozległe i najgłębsze. Tutaj, w zatoce północno - wschodniej znajduje się też niewielka, malownicza wysepka z kępką drzew. Stąd również uchodzi z jeziora jedyny odpływ – rzeka Pliszka. Do końca lat 80 - tych wypływała ona z południowo – wschodniego krańca położonego na północ jej większego sąsiada (którego j. Malcz Płd. nie tak dawno było częścią) – j. Malcz Północny. W owym czasie wykonano przekop o długości niespełna 1 km pomiędzy j. Malcz Południowy, a leżącym na wschód od niego niewielkim j. Linie i skierowano nim wody Pliszki. Po zachodniej stronie basenu południowego znajduje się duży pomost kąpielowy, zaś nad jego południowymi brzegami rozsiadło się kilka budynków śródleśnej osady Kolonii Raków, zwanej niegdyś Malcz. Tutaj znajduje się też dogodny dojazd do brzegów jeziora z publicznej drogi gruntowej Walewice – Koryta biegnącej wzdłuż południowych, oznakowanych charakterystycznymi żółtymi tablicami ostrzegawczymi, granic poligonu. W miejsce to dojedziemy również drogą brukową z kierunku południowego od wsi Koryta znajdującej się przy głównej trasie E 30 (krajowa „dwójka”). Dalej wjazd samochodem z przyczyn formalnych jest zabroniony.
Brzegi jeziora w zdecydowanej większości są twarde, miejscami strome. Wyjątek stanowią okolice dopływu, zwłaszcza po stronie zachodniej oraz podmokłe, czasem wręcz bagienne, pobrzeże środkowo - wschodnie. Wokół całego akwenu rozciągają się piękne lasy sosnowe z enklawami liściastymi, przy samej wodzie pas olch z domieszką brzozy. Po obu stronach basenu środkowego dwie „łysinki” po wyrębach z nowymi nasadzeniami. Pas oczeretów reprezentowany głównie przez pałkę wąskolistną najsilniej rozwinął się na najpłytszych i najłagodniejszych częściach partii przybrzeżnych dna – północnej i wschodniej, gdzie od brzegów dochodzi do samej wysepki i osiąga szerokość aż 100 m. W pozostałych miejscach jest on wyraźnie węższy, przy stromych brzegach szczątkowy i zbudowany przez trzcinę pospolitą. Rośliny o liściach pływających, głównie grzybienie, rosną w krańcu północnym i południowym zbiornika. Na dnie z reguły wąska strefa roślin zanurzonych, przede wszystkim, wywłócznika kłosowego, rozrastającego się znacznie w zatoce północnej.
Woda jeziora urzeka swą przezroczystością i zachęca do wędkowania. Pomostów wędkarskich jest tu stosunkowo niewiele, bo wędkować można z powodzeniem wprost z brzegu. Obiektem naszych połowów będzie tu piękny okoń, płoć, gruby leszcz, lin, wzdręga, a także szczupak i węgorz. Szczególnej uwadze polecamy sąsiedztwo zatopionych drzew i okolice półwyspu po zachodniej stronie najwęższego przesmyku."
Źródło: Między Wartą a Pliszką, czyli wędkowanie na wodach powiatu sulęcińskiego
(W. Zieleniewski, 2006)
(W. Zieleniewski, 2006)
Pozostałe jeziora poligonowe:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz